Graphic Novel 'Herinneringen'

'Herinneringen' is een graphic novel van de Japanse mangatekenaar Jirô Taniguchi.

De kaft van 'Hakurana Machi'

Taniguchi werd geboren op 14 augustus 1947 in Tottori Prefecture. Dit ligt in de regio van Chugoku in het westen van Japan. Hij schreef 'Harukana Machi' (de originele naam van 'Herinneringen') in 1998.

Hakurana Machi is een mangastrip (die wij kennen als graphic novel) die gaat over de 48 jarige Hiroshi Nakahara.

Hiroshi vertrekt op zakenreis naar Tokio maar stapt automatisch, zonder het te beseffen in de verkeerde trein. Hij gaat niet richting Tokio maar richting Kurayoshi. Dit is de geboortestreek van Hiroshi. Eenmaal aangekomen is hij Helemaal in de war en besluit zijn ouderlijk huis een bezoekje te brengen. Dit brengt veel herinneringen met zich mee over zijn moeder, vader, zus,... Hij besluit om het graf van zijn moeder te bezoeken. Hier aangekomen voelt Hiroshi zich vreemd. Plotseling wordt hij wakker, helemaal overstuur. Hij voelt zich raar vanbinnen, hij lijkt vermagerd en precies een stuk kleiner. Hij heeft niet door dat hij in slaap gevallen is. Hij, als man van 48 jaar zit gevangen in zijn eigen 14 jarig lichaam. Als hij thuis komt lijkt alles precies zoals vroeger. De straat is hetzelfde, zijn moeder en vader zijn thuis. Hij schrikt het meest als hij hen terug ziet want zijn vader heeft hen in de zomer van dat jaar verlaten en zijn moeder is al lang gestorven.
Radeloos probeert hij te achterhalen hoe het komt dat hij die tijd opnieuw mag beleven.
Hij besluit er het beste van te maken, tot hij terug in zijn normale lichaam zit.
Dit gebeurt echter niet dus hij besluit om te achterhalen waarom zijn vader hen toen, zonder boe of ba, heeft verlaten.
Hij komt er achter dat zijn 'vader' zijn natuurlijke vader niet is.

Jirô Taniguchi

Dit boek is het eerste van twee delen.
Het is aangewezen om het tweede deel eveneens te lezen want het eerste deel eindigt nogal abrupt (met het feit dat zijn 'vader' zijn echte vader niet is).
Je blijft dus nieuwsgierig naar de afloop van het verhaal.

Ik vond het persoonlijk een boek met prachtige tekeningen. Normaal gezien hou ik niet zo van de mangatekenstijl maar dit boek is echt een uitzondering. De figuren zijn veel gedetailleerder getekend en de achtergronden veel mooier uitgewerkt. Het verhaal op zich spreekt me ook wel aan. Ik dacht in eerste instantie dat het nogal een saai verhaal was maar naar mate het verhaal vorderde stelde ik mijn mening bij. Ik ben erg benieuwd naar de afloop van het verhaal.

Charles Burns in museum M

Op dinsdag 14 februari 2012 zijn we met onze hele klas naar Leuven getrokken om museum M te gaan bezoeken (logo afbeelding links). Hier loopt momenteel een studente uit onze klas stage en zij had er voor gezorgd dat wij met onze hele klas PKV gratis de tentoonstelling van Charles Burns konden bezoeken. Vermits de graphic novel, die eigen is aan Burns, binnen ons nieuwe project 'mediawijsheid' kadert, was dit de uitgelezen tentoonstelling om te bezoeken.

Een pittig weetje: Mister Burns uit 'The Simpsons' is vernoemd naar Charles Burns!

De tentoonstelling is een aaneenschakeling van film, prints en echte originele tekeningen van Burns. Hij is dan ook een veelzijdig kunstenaar. De audiogids werd ingesproken door Das Pop frontman Bent Van Looy, die zelf een grote fan is van het werk van Bruns.

Charles Burns werd geboren op 27 september 1955 in Washington DC. Hij is een Amerikaanse cartoonist, illustrator en zelfs filmregisseur! Hij haalt zijn inspiratie uit horrorfilms van de jaren '70 en uit het populaire Amerikaanse satirische stripblad 'Mad'. Veel heeft Burns te danken aan het avant-garedeblad 'RAW' uit de jaren '80 van Art Spiegelman waarin hij debuteerde. Werk waar iedereen Burns stevast van zal kennen is de cover van het album 'Brick by Brick' van Iggy pop (zie afbeelding rechts). Door deze cover werd hij erg populair en werd hij gevraagd door The Coca-Cola Company om een blikje te ontwerpen voor hun 'OK. soda' die niet erg in de smaak viel (afbeelding hieronder links).

Er deed immers ook de ronde dat 'OK.' een mengsel zou zijn van de restjes van alle andere dranken die in dezelfde fabriek gefabriceerd werden. Dit is echter nooit bewezen. The Coca-Cola Company deed nog een poging om hun drank meer populariteit in te blazen door middel van tekeningen van Burns maar het mocht niet baten. Verder is Burns ook nog bekend van zijn grafische tekeningen van bekende sterren zoals Elvis en Bono. Buiten illustrator is Charles Burns een schrijver/tekenaar van graphic novels. Een graphic novel is eigenlijk hetzelfde als een stripverhaal maar meestal met fijner uitgewerkte tekeningen een een ingewikkelder verhaal. Graphic novels zijn ook niet altijd geshikt voor jonge kinderen terwijl strips dit vaak wel zijn.

De meest bekende strips van Burns zijn 'Black Hole' en 'El Borbah'. Deze hebben een hardcover met een kleurentekening en een verhaal dat, zwart-wit getekend is. De boeken zijn meestal in het Engels hoewel er ook enkele vertaald zijn naar het Nederlands. 'Black Hole' is tegelijk een zedenschets van het Seattle van de jaren '70, waar Burns is opgegroeid, en een parabel over aids. Onder jongeren duikt een vreemde ziekte op genaamd 'De plaag". De symptomen zijn bizarre lichamelijke misvormingen, die de slachtoffers tot sociale outcasts maken, maar niet levensbedreigend zijn. Sommigen zien eruit als monsters, anderen krijgen nieuwe lichaamsdelen, nog anderen krijgen enkel wat builen. Door de tekenstijl van Charles Burns wordt alles extra gruwelijk. In 'El Borbah' herkennen we dan weer de anti-held die gebaseerd is op de Mexicaanse worstelaars die bekend zijn van hun specifieke outfit met mastker tijdens het worstelen. Het personage is dan ook een worstelaar die dedectivezaken aanneemt. Hij leeft van fastfood en bier en is niet erg tactvol in het aanpakken van zijn zaken. Dit soort van personages zijn eigen aan de boeken van Burns. Naast zijn graphic novels heeft Burns ook nog mee ontworpen aan de set van de progressieve dansvoorstelling 'The Hard Nut' van Mark Morris die gebaseerd is op het verhaal van 'De Notenkraker'. Deze maakte veel ophef omdat het klassieke ballet-verhaal helemaal 'verkracht' werd.                                                                                                                                                                                                                    

Ik heb persoonlijk nog nooit een graphic novel van Burns gelezen maar ben wel zeker van plan om 'Black Hole' te lezen. Het verhaal spreekt me erg aan en na de tentoonstelling gezien te hebben weet ik ook zeker dat de tekenstijl me ligt. Ik kende Charles Burns niet maar vond het een heel boeiende tentoonstelling die op een leuke en interactieve manier gegidst werd door medestudente Magalie.